Een hoofdstad is de agora voor het politieke debat, dediscussie over wat met de polis te doen staat. Niet voor niets heeft“dorpspolitiek” een pejoratieve klank. In de stad wordt behouden wat is,conservatisme of wordt het gevestigde omwentelt, revolutie. Nieuwe ideeënontstaan in de stad, zelfs bannelingen denken vanuit het stedelijke. Ulrikelaat met een dynamiek van het futurisme in de penseelslag, de Fenicischeprinses, Europa, strijdend rijden met de allures van een Marianne uit de Franserevolutie, Victorieus gezeten, niet op een stier, maar op een rode kreeft,zonder elastiekjes om de scharen. Haar naaktheid is geen verleidelijkheid maardrieste bevrijdende emancipatie van de vrouw, aspect van het nieuwe feminisme,een hunkering naar zelfstandigheid. “Vrijheid, gelijkheid en zusterlijkheid” isde leuze. Ulrike wil de westerse waarden van tolerantie en pluralisme veiligstellen. In Brussel wordt al eens, te pas of ten onpas, al naar gelang men hetbekijkt, “Vive la République!” geroepen wanneer een nieuwe koning gekroondwordt. Benieuwd of dat ook het geval zal zijn als Brussel- België ooit eenkoningin de troon laat bestijgen.

Willem Elias